کاردرمانی چیست؟ در کاردرمانی نیروی هوایی چه خدماتی و به چه کسانی خدمات ارائه می شود؟
کاردرمانی (Occupational Therapy) یکی از رشته های توانبخشی است که به شما کمک می کند توانایی فیزیکی، ذهنی، شناختی و رفتاری خود را در انجام کارهای روزانه بهبود بخشید. کاردرمانی به شما کمک کند یاد بگیرید که چگونه در محیط خود حرکت کنید یا از ابزارهای مختلف برای شرکت ایمن در فعالیت های خود استفاده کنید. ممکن است پس از ضربه یا آسیب مغزی یا اسکلتی عضلانی به کاردرمانی نیاز داشته باشید. برخی از افراد برای درمان علائم یک بیماری مزمن (طولانی مدت) نورولوژی یا ارتوپدی یا یک ناتوانی حرکتی، ذهنی یا شناختی، کاردرمانی انجام می دهند. کاردرمانی به افرادی که به دنبال آسیب، عملکرد روزانه شان تحت تاثیر قرار گرفته است کمک می کند تا حد امکان خودکفا و مستقل زندگی کنند. بحث کار در کاردرمانی لزوماً به معنای توانایی شما برای کار یا انجام کار نیست – اگرچه برخی از افراد از کاردرمانی برای کمک به بازگشت به کار پس از آسیب های فیزیکی و نورولوژی استفاده می کنند.
به طور کلی، کاردرمانی چه خدمات درمانی و توانبخشی ارائه می دهد؟ کلینیک کاردرمانی نیروی هوایی پاسخ می دهد.
کاردرمانی می تواند به شما به دنبال هر گونه آسیب، وضعیت یا ناتوانی که انجام کارهای روزمره را دشوارتر می کند، کمک کند. کودکان ممکن است به کاردرمانی تخصصی کودکان نیاز داشته باشند، بزرگسالان نیز به کاردرمانی که به طور خاص برای بیماران بزرگسال طراحی شده است، نیازمند هستند.
ممکن است زمانی که بیمار در حال نقاهت پس از آسیب یا تروما هستید به کاردرمانی نیاز داشته باشد. این موارد عبارتند از:
- شکستگی های استخوانی
- پارگی تاندون و عضلات
- سوختگی ها
- سندرم تونل کارپال
- سکته مغزی
- قطع عضو
- آسیب های و ضربه های مغزی
- دردهای اسکلتی و عضلانی
- دردهای شانه، گردن و اندام ها
- مشکلات تعادلی و راه رفتن
- ضعف عضلات و باتوانی حرکتی
- آسیب های نخاعی
- صدمات دست (آسیب های تاندونی دست و اندام فوقانی)
همچنین، افراد مبتلا به برخی بیماری های مزمن و خاص نیاز به کاردرمانی دارند. این موارد عبارتند از:
- اسپینا بیفیدا
- سرطان
- مولتیپل اسکلروزیس(MS)
- فلج مغزی(CP)
- بیماری پارکینسون
- میوپاتی و دیستروفی های عضلانی
بعضی از انواع ناتوانی های خاص نیز به خدمات کاردرمانی نیاز دارند. از جمله:
- اختلال طیف اوتیسم
- کودکان با تاخیر در رشد
- کودکان سندرم داون
- کودکان بیش فعال همراه با کمبود توجه (ADHA)
- کودکان با مشکلات توجه و تمرکز
- کودکان با مشکلات درکی و حرکتی
- کودکان با ضعف در دست ها و مهارت های حرکتی ظریف
- کودکان با مشکلات ژنتیکی و متابولیکی
برخی از افراد پس از یک سری از جراحی ها نیاز به کاردرمانی دارند، این موارد عبارتند از:
- آرتروپلاستی (تعویض مفصل)
- جراحی ستون فقرات یا سر
- جراحی شکم
- قطع عضو
چه فعالیت هایی در طول کاردرمانی انجام می شود؟ کاردرمانی معمولاً دارای سه مرحله است:
- ارزیابی
- مداخلات کاردرمانی
- ارزیابی ها و پیامد ها
ارزیابی
معمولاً، اولین باری که با یک کاردرمانگر ملاقات می کنید، آن چیزی را که به عنوان ارزیابی شناخته می شود انجام می دهد. کاردرمانگران، شما و عزیزانتان را می شناسند، توانایی های و ناتوانایی های حرکتی، ذهنی و شناختی بیمار را متناسب با مشکلش، مورد ارزیابی قرار می دهند و در مورد اهداف درمانی با شما صحبت می کنند و در مورد موانع و موفقیتی که در حال حاضر تجربه می کنید بحث خواهند کرد.
کار درمانگر شما همچنین ممکن است خانه، محل کار یا هر محیط دیگری را که مرتباً با آن سر و کار دارید را مورد بررسی قرار می دهند. این کار به کاردرمانگر کمک می کند تا بدانند دقیقاً کجا به حمایت نیاز دارید و چگونه می توانند به شما در رسیدن به اهدافتان کمک کنند.
مداخلات
مداخلات ابزارها، منابع یا تغییرات دیگری در محیط یا روال زندگی شما هستند که به شما کمک می کنند وظایف را بهتر انجام دهید. یکی از انواع مداخلات رایج، آموزش و یادگیری استفاده از یک قطعه جدید از تجهیزات کمکی است – مانند اندام مصنوعی (تعویض مصنوعی) یا ویلچر یا نحوه استفاده از هر وسیله کمکی
کاردرمانگر شما مطمئن خواهد شد که می توانید با خیال راحت و مطمئن از این تجهیزات جدید در تمام محیط های خود و در تمام فعالیت های روزانه خود استفاده کنید.
یک نوع از مداخلات کاردرمانی، تمرینات و فعالیت هایی هستند که قدرت بدنی و هماهنگی شما را افزایش می دهند. این کار می تواند با بهبودی پس از یک آسیب خاص یا خستگی کلی مرتبط باشد
شما ممکن است با یک متخصص کاردرمانی در حیطه روان در مورد هر مشکل عاطفی یا روانی که تجربه می کنید کار کنید. نیازهای هر فردی منحصر به فرد است و درمانگر شما مداخلاتی را برای اهداف فیزیکی، ذهنی و اجتماعی شما ایجاد خواهد کرد. کاردرمانی به شما کمک می کند تا توانایی خود را در انجام وظایف (شغل ها) برای زندگی تا حد امکان خودکفا بهبود بخشید.
راه کارهایی که کاردرمانی نیروی هوایی می تواند به شما کمک کند تا با خیال راحت یاد بگیرید:
- چگونه دوباره قدم بزنید.
- چگونه بتوانید مستقلاً لباس بپوشید.
- چگون بتوانید در انجام امور روزمره زندگی در منزل یا محل کار مستقل باشید.
- اگر ضعف تعادلی دارید، چگونه تعادل خود را تقویت کنید.
- چگونه بتوانید در امور روزمره زندگی، حل مساله کنید.
ارزیابی ها و نتایج خدمات کاردرمانی نیروی هوایی
ارزیابی‌ها و نتایج مرحله‌ای است که پس از تطبیق با مداخلات خود در آن قرار خواهید گرفت. کا درمانگر شما پیشرفت شما و سلامت جسمی، ذهنی، روانی و عاطفی شما را در حالی که به مداخلات خود عادت می کنید نظارت خواهد کرد. آنها ضعف ها، توانایی ها و ناتوانایی های شما را ارزیابی مجدد می کنند و بر مبنای آن، مجدداً برنامه درمانی و توانبخشی جدیدی را ارائه می دهند.
فلج مغزی (CP) چیست؟ کاردرمانی نیروی هوایی برای فلج مغزی چه کار می کند؟
فلج مغزی (CP) یک اختلال عصبی است که عمدتاً بر حرکت و هماهنگی ماهیچه‌ها تأثیر می‌گذارد، که ناشی از رشد غیرطبیعی مغز یا آسیب به مغز در مراحل اولیه رشد است. این وضعیت به اشکال مختلف ظاهر می شود، با علائمی که می تواند به طور قابل توجهی در بین افراد متفاوت باشد.
مروری کلی بر فلج مغزی از دیدگاه متخصصین کاردرمانی نیروی هوایی
فلج مغزی با گروهی از اختلالات دائمی مشخص می شود که بر حرکت و وضعیت بدن تأثیر می گذارد و به اختلالات غیر پیشرونده در مغز جنین یا نوزاد در حال رشد نسبت داده می شود. این شایع ترین ناتوانی جسمی در دوران کودکی است که تقریباً از هر 1000 تولد زنده در ایالات متحده، 3 مورد را تحت تأثیر قرار می دهد.
علائم معمولاً در دوران نوزادی یا اوایل کودکی قابل توجه می‌شوند و می‌توانند شامل هماهنگی ضعیف، سفت یا ضعیف شدن ماهیچه‌ها، لرزش و مشکلات در تعادل و وضعیت بدن باشند.
علل بروز فلج مغزی از نظر کاردرمانی نیروی هوایی کدام موارد می باشند؟
علل فلج مغزی متفاوت است و می تواند قبل، در حین یا اندکی پس از تولد رخ دهد. عوامل خطر رایج عبارتند از:
زایمان زودرس: علت اصلی CP در ایالات متحده
عفونت ها: مانند مننژیت در دوران بارداری
کمبود اکسیژن حین تولد: رویدادهایی که جریان خون را به مغز مختل می کنند
صدمات به سر: از جمله آسیب های ناشی از سوء استفاده (مثلاً سندرم تکان دادن کودک)
عوامل ژنتیکی: اگرچه همیشه وجود ندارد، برخی از موارد ممکن است دارای یک جزء ژنتیکی باشند.
در کلینیک کاردرمانی نیروی هوایی، انواع فلج مغزی فلج مغزی بر اساس ماهیت تون عضلانی و قسمت‌هایی از بدن که تحت تأثیر قرار می‌گیرند به چند نوع طبقه‌بندی می‌شوند:
الف- فلج مغزی اسپاستیک: شایع ترین نوع (حدود 80 درصد موارد) است که با سفت شدن عضلات و حرکات نامناسب مشخص می شود. می توان آن را بیشتر به موارد زیر تقسیم کرد:
1- دیپلژی اسپاستیک: در درجه اول پاها را درگیر می کند
2- همی پلژی اسپاستیک: یک طرف بدن را درگیر می کند
3- کوادری پلژی اسپاستیک: هر چهار اندام را درگیر می کند و اغلب شامل ناتوانی های شدید می شود
ب- فلج مغزی دیسکینتیک: شامل حرکات کنترل نشده ای است که می تواند آهسته و انقباض یا سریع و تند باشد. این نوع به طور متغیر بر تون عضلانی تأثیر می گذارد
ج- فلج مغزی آتاکسیک: با مشکلات تعادل و هماهنگی مشخص می شود که منجر به حرکات ناپایدار می شود.
علائم کودکان فلج مغزی در کاردرمانی نیروی هوایی
علائم فلج مغزی می تواند بسیار متفاوت باشد اما به طور کلی شامل موارد زیر است:
- تأخیر در رسیدن به نقاط عطف رشد (مانند غلت زدن، نشستن، راه رفتن).
- تون عضلانی غیر طبیعی (بیش از حد سفت یا بیش از حد فلاپی)
- مشکل در مهارت های حرکتی ظریف
- مشکلات گفتاری و ارتباطی
- شرایط احتمالی همزمان مانند ناتوانی ذهنی، تشنج یا مشکلات بینایی
تشخیص و درمان کودکان فلج مغزی در کاردرمانی نیروی هوایی
تشخیص معمولاً از طریق مشاهده مهارت‌های حرکتی و نقاط عطف رشد، اغلب در حدود دو یا سه سالگی اتفاق می‌افتد. هیچ درمانی برای فلج مغزی وجود ندارد. با این حال، درمان های مختلف می تواند به مدیریت علائم و بهبود کیفیت زندگی کمک کند. این درمان ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
کاردرمانی: برای بهبود حرکت و هماهنگی، برای کمک به مهارت های زندگی روزمره
داروها: مانند شل کننده های عضلانی برای کاهش اسپاستیسیتی
گزینه های جراحی: برای موارد شدید که ناهنجاری های فیزیکی نیاز به اصلاح دارند.
پیش آگهی کودکان فلج مغزی از نظر متخصصین کاردرمانی نیروی هوایی
چشم انداز افراد مبتلا به فلج مغزی بسته به شدت بیماری آنها به طور قابل توجهی متفاوت است. در حالی که برخی ممکن است با کمترین کمک زندگی نسبتاً مستقلی داشته باشند، برخی دیگر ممکن است نیاز به مراقبت مادام‌العمر داشته باشند. پیشرفت‌ها در مراقبت‌های پزشکی و فناوری به بهبود نتایج برای افرادی که تحت تأثیر سی پی قرار گرفته‌اند، ادامه می‌دهد.
کاردرمانی برای کودکان مبتلا به فلج مغزی (CP) به عنوان یک روش توانبخشی حیاتی شناخته می‌شود که هدف آن بهبود مهارت‌های حرکتی، تقویت عضلات و افزایش استقلال در فعالیت‌های روزمره است. این نوع درمان معمولاً شامل تمرینات خاصی است که بر اساس نیازهای فردی هر کودک طراحی می‌شود.
اهداف کاردرمانی کودکان فلج مغزی از نظر متخصصین کاردرمانی نیروی هوایی
- افزایش توانایی‌های حرکتی: کمک به کودکان برای یادگیری حرکات جدید و بهبود کنترل بدن.
- تقویت عضلات: تمرینات تقویتی برای افزایش قدرت عضلانی و جلوگیری از ضعف.
- بهبود تعادل و هماهنگی: تمرینات برای افزایش تعادل و کنترل حرکات.
- آموزش مهارت‌های روزمره: یادگیری فعالیت‌های روزمره مانند نشستن، ایستادن، راه رفتن و غذا خوردن.
تمرینات کاردرمانی نیروی هوایی برای کودکان فلج مغزی
الف- تمرینات اندام تحتانی
- بشین و پاشو: تقویت عضلات پاها.
- حرکت تاب دادن روی کف پا در حالت چمباتمه: افزایش دامنه حرکتی.
- ایستادن روی دو زانو: تقویت استقامت و تعادل.
ب- تمرینات کنترل تنه
- دراز نشست در حالت خوابیده: تقویت عضلات شکم.
- خم و راست تنه در حالت ایستاده: بهبود تعادل و قدرت مرکزی.
ج- تمرینات اندام فوقانی
- حرکت پرتاب دست از کنار بدن به سمت بالای سر: تقویت عضلات شانه و بازو.
- حرکت شنا رفتن با کمک والدین: تقویت هماهنگی و قدرت.
د- تکنیک‌های کششی
کشش پسیو: کاهش تنش‌های عضلانی و افزایش دامنه حرکت مفاصل از طریق کشش‌های مداوم
ه- تمرینات هوازی
شامل فعالیت‌هایی مانند پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری و شنا که به تقویت سیستم قلبی-عروقی کمک می‌کند
نکات مهم در کاردرمانی نیروی هوایی
ارزیابی دقیق: پیش از شروع برنامه درمانی، ارزیابی وضعیت جسمانی کودک ضروری است تا برنامه‌ای شخصی‌سازی شده تهیه شود
حضور منظم در جلسات: پیگیری مداوم جلسات کاردرمانی و انجام تمرینات در منزل تأثیر زیادی بر روند بهبودی دارد
محیط امن و راحت: انجام تمرینات در محیط خانه می‌تواند به افزایش راحتی کودک کمک کند
کاردرمانی برای کودکان مبتلا به فلج مغزی یک فرآیند طولانی‌مدت است که نیازمند همکاری نزدیک بین والدین، درمانگران و متخصصان است تا بهترین نتایج حاصل شود.
بهبود دامنه حرکتی در کودکان مبتلا به فلج مغزی (CP) به عوامل متعددی بستگی دارد که شامل روش‌های درمانی، تمرینات فیزیکی و حمایت‌های محیطی می‌شود. در ادامه به بررسی این عوامل می‌پردازیم.
عوامل مؤثر بر بهبود دامنه حرکتی کودکان فلج مغزی به هنگام درمان در کلینیک توانبخشی نیروی هوایی
الف- کاردرمانی
کاردرمانی یکی از اصلی‌ترین روش‌ها برای افزایش دامنه حرکتی است. این روش شامل تمرینات ورزشی متنوعی است که به تقویت عضلات، بهبود تعادل و افزایش انعطاف‌پذیری کمک می‌کند. تمرینات شامل:
1- کشش مفاصل: چرخش و کشش مفاصل اصلی مانند زانو، مچ پا و شانه
2- تمرینات تقویتی: مانند حرکات ایزومتریک و استرچینگ برای تقویت عضلات
3- تمرینات تعادل: استفاده از تجهیزات مانند تخته بالانس و توپ بزرگ برای بهبود کنترل موقعیت بد
ب- استفاده از تجهیزات کمکی در کاردرمانی نیروی هوایی
استفاده از وسایل کمکی مانند عصا، واکر و بریس‌ها می‌تواند به کودکان کمک کند تا بهتر حرکت کنند و دامنه حرکتی خود را افزایش دهند. این تجهیزات به تسهیل حرکت و کاهش فشار بر مفاصل کمک می‌کنند
ج- روش‌های درمانی مکمل در کاردرمانی نیروی هوایی کودکان فلج مغزی
طب سوزنی: تحقیقات نشان داده‌اند که ترکیب طب سوزنی با تمرینات توانبخشی می‌تواند تأثیر مثبتی بر عملکرد حرکتی کودکان فلج مغزی غیر اسپاستیک داشته باشد.
آب درمانی: این روش با کاهش وزن بدن در آب، فشار بر مفاصل را کاهش داده و امکان انجام تمرینات را آسان‌تر می‌کند.
د- دارو درمانی
استفاده از داروهای شل‌کننده عضلانی می‌تواند سفتی عضلات را کاهش دهد و بهبود عملکرد حرکتی را تسهیل کند. داروهایی مانند باکلوفن و بوتاکس معمولاً تجویز می‌شوند..
ه- جراحی
در برخی موارد، جراحی‌های ارتوپدی ممکن است برای آزادسازی عضلات سفت یا اصلاح ناهنجاری‌های استخوانی ضروری باشد. این جراحی‌ها می‌توانند به بهبود حرکات و کاهش درد کمک کنند..
و- محیط حمایتی
حمایت خانواده و محیط آموزشی مناسب نیز نقش مهمی در بهبود دامنه حرکتی دارد. تشویق کودک به شرکت در فعالیت‌های اجتماعی و ورزشی می‌تواند انگیزه او را برای حرکت بیشتر کند.
ی- تمرینات منظم
انجام تمرینات منظم تحت نظر متخصصان توانبخشی بسیار مهم است. این تمرینات باید متناسب با نیازها و توانایی‌های فرد طراحی شوند تا بهترین نتایج حاصل شود.
با توجه به این عوامل، یک برنامه جامع توانبخشی که شامل فیزیوتراپی، دارودرمانی، استفاده از تجهیزات کمکی و حمایت‌های اجتماعی باشد، می‌تواند به طور قابل توجهی دامنه حرکتی کودکان مبتلا به فلج مغزی را بهبود بخشد.
بهبود مهارت‌های روزمره زندگی در کودکان مبتلا به فلج مغزی (CP) نیازمند رویکردهای چندجانبه و استفاده از تکنیک‌های کاردرمانی است. این مهارت‌ها شامل فعالیت‌های خودمراقبتی، اجتماعی و حرکتی هستند که به استقلال و اعتماد به نفس کودک کمک می‌کنند.
روش‌های بهبود مهارت‌های روزمره زندگی کودکان فلج مغزی در کاردرمانی نیروی هوایی
- آموزش مرحله‌ای
تقسیم فعالیت‌ها به مراحل کوچک: فعالیت‌های پیچیده مانند لباس پوشیدن یا غذا خوردن را به مراحل ساده‌تر تقسیم کنید تا کودک بتواند هر مرحله را به تنهایی انجام دهد. این کار به او کمک می‌کند تا احساس موفقیت و اعتماد به نفس بیشتری پیدا کند.
- استفاده از وسایل کمکی
تطبیق وسایل خانه: استفاده از وسایل طراحی شده برای کودکان با نیازهای خاص، مانند قاشق‌های بزرگتر یا صندلی‌های مخصوص توالت، می‌تواند انجام فعالیت‌ها را آسان‌تر کند.
تجهیزات حرکتی: استفاده از وسایل کمکی مانند واکر یا عصا برای تسهیل حرکت و جابجایی کودک.
- کاردرمانی منظم
جلسات کاردرمانی: شرکت در جلسات منظم کاردرمانی که شامل تمرینات حرکتی و تقویتی است، به بهبود توانایی‌های حرکتی و استقلال در انجام فعالیت‌های روزمره کمک می‌کند.
تمرینات هدفمند: تمریناتی که بر روی مهارت‌های خاص مانند نشستن، ایستادن و راه رفتن تمرکز دارند، بسیار مؤثر هستند.
- محیط حمایتی
ایجاد محیط امن: فراهم کردن یک محیط امن و راحت برای کودک که در آن بتواند آزادانه حرکت کند و تمرین کند.
حمایت عاطفی: ایجاد رابطه مثبت و حمایتی با کودک، که شامل تشویق و ابراز محبت است، می‌تواند انگیزه او را برای یادگیری افزایش دهد.
- تقویت مهارت‌های اجتماعی
بازی و تعامل اجتماعی: استفاده از بازی‌ها برای تقویت مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی. این فعالیت‌ها می‌توانند شامل بازی‌های گروهی یا تعامل با دیگر کودکان باشند.
- تمرینات روزمره
فعالیت‌های خودمراقبتی: آموزش کودک به انجام فعالیت‌هایی مانند مسواک زدن، حمام کردن و استفاده از سرویس بهداشتی با روش‌های ساده و قابل فهم.
غذا خوردن مستقل: تشویق کودک به غذا خوردن با دست یا قاشق، با توجه به توانایی‌های او.
نتیجه‌گیری
بهبود مهارت‌های روزمره زندگی در کودکان مبتلا به فلج مغزی نیازمند صبر، حمایت والدین و برنامه‌ریزی دقیق است. با توجه به نیازها و توانایی‌های فردی هر کودک، می‌توان با استفاده از روش‌های مختلف آموزشی و درمانی، استقلال و کیفیت زندگی آنها را افزایش داد.
چه توصیه‌هایی در کلینیک کاردرمانی نیروی هوایی برای والدین وجود دارد تا مهارت‌های روزمره زندگی در کودکان فلج مغزی را بهبود بخشند؟
بهبود مهارت‌های روزمره زندگی در کودکان مبتلا به فلج مغزی (CP) نیازمند توجه و حمایت والدین است. در ادامه، توصیه‌هایی برای والدین ارائه می‌شود که می‌تواند به افزایش استقلال و اعتماد به نفس کودکان کمک کند.
تشویق به استفاده از توانایی‌ها
استفاده از حداکثر توان کودک: والدین باید کودک را تشویق کنند تا از توانایی‌های خود استفاده کند، حتی اگر این کار زمان‌بر باشد. به عنوان مثال، اگر کودک می‌تواند با یک دست فعالیتی را انجام دهد، او را به انجام آن تشویق کنید.
آموزش مرحله‌ای
تقسیم فعالیت‌ها به مراحل کوچک: فعالیت‌های روزمره مانند لباس پوشیدن یا غذا خوردن را به مراحل ساده‌تر تقسیم کنید تا کودک بتواند هر مرحله را به تنهایی انجام دهد. این کار به او کمک می‌کند تا احساس موفقیت و اعتماد به نفس بیشتری پیدا کند.
استفاده از وسایل کمکی
تطبیق وسایل خانه: از وسایل طراحی شده برای کودکان با نیازهای خاص استفاده کنید تا انجام فعالیت‌ها آسان‌تر شود. این شامل قاشق‌های بزرگتر، صندلی‌های مخصوص توالت و دیگر تجهیزات کمکی است.
حمایت عاطفی و ایجاد ارتباط مثبت
ایجاد رابطه خوب با کودک: با نگاه کردن به چشمان کودک، لبخند زدن و ابراز عشق و علاقه، رابطه خود را با کودک تقویت کنید. این امر می‌تواند تأثیر مثبتی بر اعتماد به نفس او داشته باشد
تشویق به استقلال کودک فلج مغزی در کاردرمانی نیروی هوایی
اجازه دادن به انجام فعالیت‌ها: والدین باید اجازه دهند که کودک خود برخی از فعالیت‌ها را به تنهایی انجام دهد، حتی اگر این کار زمان بیشتری ببرد. این عمل به افزایش استقلال و اعتماد به نفس کودک کمک می‌کند.
بازی و یادگیری
استفاده از بازی برای آموزش مهارت‌های جدید: بازی‌ها می‌توانند ابزاری عالی برای یادگیری مهارت‌های جدید باشند. والدین می‌توانند با انتخاب بازی‌های مناسب، مهارت‌های حرکتی و اجتماعی کودک را تقویت کنند.
حضور در جلسات کاردرمانی
پیگیری منظم جلسات درمانی: شرکت در جلسات کاردرمانی که شامل تمرینات حرکتی و تقویتی است، بسیار مهم است. این جلسات می‌توانند به توسعه مهارت‌های حرکتی و افزایش استقلال در انجام فعالیت‌های روزمره کمک کنند.
پشتیبانی اجتماعی
ملحق شدن به گروه‌های حمایتی: والدین می‌توانند با دیگر والدین کودکان مبتلا به فلج مغزی ارتباط برقرار کنند تا از تجربیات یکدیگر بهره‌مند شوند و راهکارهای مفید را یاد بگیرند.
این توصیه‌ها می‌توانند به والدین کمک کنند تا محیطی حمایتی برای کودکان خود فراهم کنند و مهارت‌های روزمره زندگی آنها را بهبود بخشند.
چگونه می‌توان از وسایل خانگی برای آموزش مهارت‌های روزمره زندگی در کودکان فلج مغزی استفاده کرد
استفاده از وسایل خانگی برای آموزش مهارت‌های روزمره زندگی به کودکان مبتلا به فلج مغزی (CP) می‌تواند به بهبود استقلال و اعتماد به نفس آنها کمک کند. در ادامه، چندین روش و توصیه برای والدین ارائه می‌شود تا بتوانند از امکانات موجود در خانه بهره‌برداری کنند.
1- استفاده از وسایل آشپزخانه
- آموزش غذا خوردن: از قاشق‌های بزرگتر یا با دسته‌های ضخیم‌تر استفاده کنید تا کودک بتواند راحت‌تر آنها را بگیرد. می‌توانید با استفاده از ظروف کم عمق، غذا خوردن را برای کودک آسان‌تر کنید.
- کمک به تهیه غذا: کودکان می‌توانند در مراحل ساده‌ای مانند شستن سبزیجات یا مخلوط کردن مواد غذایی کمک کنند. این کار نه تنها مهارت‌های حرکتی آنها را تقویت می‌کند بلکه حس مشارکت را نیز افزایش می‌دهد.
2- فعالیت‌های بهداشتی
- مسواک زدن: استفاده از مسواک‌هایی با دسته‌های بزرگ و نرم که کودک بتواند به راحتی آنها را بگیرد. والدین می‌توانند با نشان دادن نحوه صحیح مسواک زدن، کودک را تشویق کنند.
- حمام کردن: فراهم کردن محیطی امن و غیر لغزنده در حمام، مانند استفاده از زیراندازهای ضد لغزش و صندلی‌های مخصوص حمام، می‌تواند به کودک کمک کند تا احساس راحتی بیشتری داشته باشد.
3- لباس پوشیدن
- استفاده از لباس‌های ساده: لباس‌هایی با دکمه‌های بزرگ یا زیپ‌های بزرگتر که کودک بتواند به راحتی آنها را ببندد یا باز کند، انتخاب کنید. والدین می‌توانند به کودک آموزش دهند که چگونه لباس خود را بپوشد و درآورد.
- آموزش مرحله‌ای: مراحل لباس پوشیدن را به صورت گام‌به‌گام آموزش دهید. برای مثال، ابتدا آموزش دهید که چگونه شلوار را بپوشد و سپس به سراغ پوشیدن پیراهن بروید.
4- استفاده از وسایل بازی
- بازی‌های حرکتی: بازی‌هایی که نیاز به حرکت دارند، مانند توپ بازی یا بازی‌های حرکتی دیگر، می‌توانند مهارت‌های حرکتی کودک را تقویت کنند. این فعالیت‌ها همچنین می‌توانند حس رقابت و همکاری را در کودک تقویت کنند.
- بازی با بلوک‌ها: استفاده از بلوک‌های ساختمانی برای تقویت مهارت‌های حرکتی دست و انگشتان. این کار می‌تواند به تقویت هماهنگی بین چشم و دست کمک کند.
5- تطبیق محیط خانه
- ایجاد محیط مناسب: وسایل خانه باید طوری تنظیم شوند که دسترسی برای کودک آسان باشد. به عنوان مثال، قرار دادن وسایل مورد نیاز در ارتفاع مناسب یا استفاده از جعبه‌های ذخیره‌سازی با درب‌های آسان بازشو.
- استفاده از وسایل کمکی: ممکن است نیاز باشد تا از تجهیزات کمکی مانند بریس‌ها یا وسایل دیگر برای تسهیل حرکت و انجام فعالیت‌ها استفاده شود.
نتیجه‌گیری
با استفاده از وسایل خانگی و ایجاد یک محیط حمایتی، والدین می‌توانند به کودکان مبتلا به فلج مغزی کمک کنند تا مهارت‌های روزمره زندگی خود را تقویت کنند. این اقدامات نه تنها باعث افزایش استقلال کودک می‌شود بلکه اعتماد به نفس او را نیز بالا می‌برد.
منابع: