خیابان پیروزی واقع در شرق تهران از مهم‌ترین خیابان‌های محله‌های دوشان تپه و نیروی هوایی واقع در منطقه 14 شهرداری تهران می‌باشد. این خیابان از سمت غرب به میدان شهدا و از سمت شرق به میدان شهید کلاهدوز و انتهای خیابان سی متری نیروی هوایی منتهی می‌شود. کلینیک های توانبخشی زیادی در این منطقه قرار دارند و خدمات کاردرمانی و گفتاردرمانی ارائه می دهند. کلینیک کاردرمانی و گفتاردرمانی ابن سینا تحت نظر دکتر شمس الدینی در همین منطقه واقع شده است و خدمات تخصصی کاردرمانی و گفتاردرمانی را ارائه می دهد.
در خیابان و محله پیروزی محله‌های بزرگ و کوچک زیادی از جمله محله صددستگاه و چهارصد دستگاه، خیابان پرستار، بلوار ابوذ، بلوار نبرد از دیگر محلات مهم این خیابان می‌باشند. در خیابان پیروزی بسیاری از مکان‌ها با نام نیروهوایی دیده می‌شون. خیابان نیروی هوایی اول تا هشتم، فلکه اول و دوم نیروی هوایی در این منطقه قرار دارند. کلینیک توانبخشی کاردرمانی و گفتاردرمانی ابن سینا در خیابان سی متری نیروی هوایی یا هفتم نیروی هوایی قرار دارد.
کاردرمانی ذهنی در کودکان با اختلال طیف اوتیسم
اختلال طیف اوتیسم یک وضعیت مرتبط با رشد مغز است که بر نحوه درک و معاشرت فرد با دیگران تأثیر می گذارد و باعث ایجاد مشکلاتی در تعامل اجتماعی و ارتباطات می شود. این اختلال همچنین شامل الگوهای رفتاری محدود و تکراری است. اصطلاح «طیف» در اختلال طیف اوتیسم به طیف وسیعی از علائم و شدت آن اشاره دارد.
اختلال طیف اوتیسم در اوایل کودکی شروع می شود و در نهایت باعث ایجاد مشکلاتی در عملکرد جامعه می شود – برای مثال از نظر اجتماعی، مدرسه و محل کار. اغلب کودکان در سال اول علائم اوتیسم را نشان می دهند. به نظر می‌رسد تعداد کمی از کودکان در سال اول به طور طبیعی رشد می‌کنند و پس از آن بین 18 تا 24 ماهگی زمانی که علائم اوتیسم در آنها ایجاد می‌شود، دوره پسرفت را پشت سر می‌گذارند.
در حالی که هیچ درمانی قطعی برای اختلال طیف اوتیسم وجود ندارد، درمان توانبخشی فشرده و زودهنگام می تواند تفاوت بزرگی در زندگی بسیاری از کودکان ایجاد کند.
برخی از کودکان علائم اختلال طیف اوتیسم را در اوایل دوران نوزادی نشان می دهند، مانند کاهش تماس چشمی، عدم پاسخ به نام خود یا بی تفاوتی به مراقبین. سایر کودکان ممکن است در چند ماه یا چند سال اول زندگی به طور طبیعی رشد کنند، اما ناگهان گوشه‌گیر یا پرخاشگر شوند یا مهارت‌های زبانی خود را از دست بدهند. علائم معمولا در سن 2 سالگی دیده می شود.
هر کودک مبتلا به اختلال طیف اوتیسم احتمالاً دارای یک الگوی رفتاری منحصر به فرد و سطح شدت است – از عملکرد پایین تا عملکرد بالا.
عملکرد هوشی کودکان با اختلال طیف اوتیسم/ نقش کاردرمانی ذهنی چیست؟
برخی از کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم در یادگیری مشکل دارند و برخی نشانه‌هایی از هوش کمتر از حد معمول دارند. سایر کودکان مبتلا به این اختلال از هوش طبیعی تا بالایی برخوردارند – آنها به سرعت یاد می گیرند، اما در برقراری ارتباط و به کار بردن آنچه می دانند در زندگی روزمره و سازگاری با موقعیت های اجتماعی مشکل دارند.
به دلیل ترکیب منحصر به فرد علائم در هر کودک، گاهی اوقات تشخیص شدت ممکن است دشوار باشد. به طور کلی بر اساس سطح اختلالات و نحوه تأثیر آنها بر توانایی تشخیص صورت می گیرد.
کاردرمانگران ذهنی چگونه به کودکان طیف اوتیسم کمک می کنند؟
کاردرمانگران از دانش خود در زمینه پردازش حسی، تنظیم هیجانی و رفتاری، اختلالات حرکتی دهانی ، مهارت های ظریف و درشت و تجزیه و تحلیل تکلیف برای حمایت از یادگیری و مشارکت استفاده می‌کنند.
کاردرمانگر ذهنی با ارزیابی و ارائه مداخلات درمانی و مشاوره به خانواده ها، معلم ها و مراقبان، در زمینه های فیزیکی، پردازش حسی و اجتماعی-عاطفی در تمام محیط های یک فرد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم در کاهش مشکلات کودکان اوتیسم نقش اساسی دارد.
کاردرمانگران ذهنی برای کودکان طیف اوتیسم چه می کنند؟
- انجام ارزیابی مهارت ها و ایجاد طرح های مداخله ای برای ارتقای مشارکت فرد در برنامه های روزمره.
- ایجاد اهداف رشدی مناسب مربوط به بازی، تعاملات اجتماعی، توجه، مهارت های حرکتی، مراقبت از خود و غیره را ارائه دهید.
کاردرمانگر ذهنی با مشارکت از طریق دانش خود در مورد پردازش حسی و درمان اختلالات حسی. ایجاد یکپارچگی حسی. تنظیم عاطفی و رفتاری، توسعه حرکات ظریف و درشت ، تجزیه و تحلیل وظایف و فعالیت ها.درمان اختلالات درکی حرکتی و درکی حسی به درمان کودک اوتیسم می پردازند.
اختلال کمبود توجه بیش فعالی (ADHD) چیست؟
اختلال کمبود توجه بیش فعالی ADHD یا ADD (اختلال کمبود توجه) وضعیتی است که در اوایل دوران کودکی ظاهر می شود و با مجموعه ای از رفتارها تعریف می شود که باعث می شود کودک بی توجه، تکانشی یا بیش فعال باشد.
ADHD می‌تواند پاسخ‌های کودکان به محرک‌ها را دشوار کند و منجر به رفتارهای خود به خودی و بدون فیلتر شود که بر گفتار، حرکت و توجه تأثیر می‌گذارد.
بدون درمان، این بیماری می تواند منجر به تاخیر در یادگیری، رشد و روابط اجتماعی کودک شود.
علائم ADHD به عنوان یکی از سه گروه طبقه بندی می شوند:
- بی توجه
- بیش فعال
- تکانشی
در زیر توضیحاتی در مورد این طبقه بندی ها و چگونگی تأثیر آنها بر کودک مبتلا به ADHD آورده شده است.
کودکان ADHD اغلب در اوایل دوران کودکی، زمانی که بسیاری از کودکان فازهایی از تکانشگری، بی توجهی یا بیش فعال بودن را تجربه می کنند، شناسایی و تشخیص داده می شود. با این حال، این می تواند بخشی از رشد طبیعی باشد و لزوماً نشان دهنده ADHD نیست.
در زیر برخی از رایج ترین علائم این بیماری وجود دارد که ما به بررسی بیشتر آنها توصیه می کنیم. از آنجایی که این بیماری به طور کلی در 3 حوزه اصلی بی توجهی، بیش فعالی و تکانشگری تشخیص داده می شود، ما علائم احتمالی را در این دسته ها فهرست کرده ایم:
بی توجهی: در اینجاست که کودک مبتلا به ADD یا ADHD برای تمرکز و توجه به هر چیزی که بلافاصله درگیر آن نیست، مشکل دارد.
- توجه کمی به جزئیات یا دستورالعمل
- به فعالیت ها عجله می کند و اغلب مرتکب اشتباه می شود
- به راحتی حواسش پرت می شود
- مشکل در پیروی از دستورالعمل ها
- حافظه ضعیف برای مکالمات، دستورالعمل ها یا رویدادهای اخیر
- مشکل سازماندهی برای خروج از خانه، آماده شدن برای مدرسه یا لباس پوشیدن
- اغلب وسایلی مانند لباس، وسایل مدرسه یا اسباب بازی را گم می کند
بیش فعالی: این شایع ترین علامت همراه ADHD است و کودکان مبتلا به این بیماری اغلب در حال حرکت هستند. کودکان مبتلا به ADHD، حتی زمانی که ثابت می‌نشینند یا می‌ایستند، اغلب ضربه زدن به پاها، تکان دادن دست‌ها یا ضربه زدن به انگشتانشان می‌شود.
- مرتب بی قراری کنید و در یک جا نشستن مشکل دارید
- تقلا برای نشستن در کلاس درس یا پشت میز غذا
- زیاد حرف بزن
- بیش از حد پر انرژی یا همیشه “در حال حرکت”
- آرامش یا بازی بی سر و صدا برایتان مشکل است
تکانشگری: این می تواند یکی از چالش برانگیزترین علائم ADHD باشد که باعث ناتوانی در تعدیل پاسخ های فیزیکی و کلامی آنها می شود.
- اغلب با گرفتن نوبت و به اشتراک گذاری مشکل دارند
- به طور مرتب در کلاس فریاد می زند، درباره مردم صحبت می کند یا حرف دیگران را قطع می کند
- مشکل در کنترل احساساتی مانند غم و اندوه یا عصبانیت و ممکن است مستعد طغیان خشم باشد.
چگونه کاردرمانی ذهنی می تواند به کودک مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی کمک کند؟
تیم متخصص ما از متخصصین کاردرمان اطفال در کار با کودکان مبتلا به ADHD/ADD ماهر هستند. ما تشخیص می‌دهیم که این وضعیت روی هر جوان و خانواده متفاوتی تأثیر می‌گذارد و بنابراین هدف آن ارائه یک رویکرد مشورتی برای کمک به آنها در مدیریت زندگی روزمره است.
کاردرمانی ذهنی به کودکان مبتلا به ADHD در موارد زیر کمک می کند:
- سازماندهی و برنامه ریزی
- مشکلات پردازش حسی
- توسعه مهارت های خودتنظیمی
- مهارت های حرکتی ظریف و درشت
- ایجاد استقلال در کارهای روزمره
کاردرمانی ذهنی کودکان مبتلا به ADHD به منظور سازماندهی و برنامه ریزی:
کاردرمانی ذهنی با کودکان کار می کنیم تا وظایف را به مراحل کوچک قابل دستیابی تقسیم کنیم. این کار باعث می‌شود که آنها احساس غرق شدن در کار و ندانستن از کجا شروع کنند. اینها می توانند کارهای ساده ای مانند مدیریت تکالیف روزانه، انجام یک تکلیف یا سازماندهی جدول زمانی آنها باشند.
کاردرمانی ذهنی استفاده از اطلاعات بصری را بهترین راه برای کمک به کودکان مبتلا به ADHD می دانیم. به عنوان مثال، ممکن است از نمودارهای بصری ساده، کدگذاری رنگ و/یا چک لیست استفاده کنیم.
کاردرمانی ذهنی کودکان مبتلا به ADHD به منظور رفع مشکلات پردازش حسی
مطالعات نشان داده است که 40 درصد از کودکان مبتلا به ADHD دارای اختلال پردازش حسی نیز هستند . کودکان مبتلا به اختلال پردازش حسی (اختلالات طیف اوتیسم) ممکن است بیش از حد یا کمتر به اطلاعات حسی پاسخ دهند. آنها ممکن است به طور دقیق اطلاعات حسی را تفسیر نکنند یا ممکن است یک اختلال حرکتی مبتنی بر حس داشته باشند.
ما به‌عنوان کاردرمانگر ذهنی، با کودکان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم کار می‌کنیم تا پاسخ‌های مناسب به احساسات را به روش‌های فعال، هدفمند و سرگرم‌کننده ایجاد کنیم تا کودک بتواند فعالیت‌های روزمره را در خانه و مدرسه انجام دهد. ما به‌عنوان کاردرمانگر ذهنی همچنین استراتژی هایی را برای والدین ارائه می دهیم تا به مدیریت رفتار فرزندانشان در خانه کمک کنند، و برای معلمان برای کمک به مدیریت رفتار کودک در کلاس.اینها ممکن است چیزهای ساده‌ای مانند فعالیت‌های سنگین کاری، داشتن فضایی آرام در مدرسه یا استفاده از بالشتک برای نشستن باشد.
کاردرمانی ذهنی کودکان مبتلا به ADHD به منظور توسعه مهارت های خود تنظیمی
خودتنظیمی یعنی ما قادریم احساسات و رفتارهای خود را تنظیم کنیم. کودکی که خودتنظیمی ضعیفی دارد ممکن است به خاطر یک مشکل کوچک دچار فروپاشی شود، مثلاً وقتی خانواده در حال بیرون رفتن از خانه هستند به او گفته می شود که باید با اسباب بازی مورد علاقه خود بازی نکند. در کاردرمانی ذهنی کمک به کودکان، ما از برنامه درسی طبق بندی شده و کد گذاری شده استفاده می‌کنیم تا به بچه‌ها آموزش دهیم که چگونه احساسات و رفتار خود را تنظیم کنند.
ابزار بصری Zones of Regulation به چهار قسمت رنگی مختلف تقسیم می‌شود که هر یک نشان دهنده احساس متفاوتی است. به عنوان مثال منطقه آبی به عنوان منطقه غمگین و خسته دیده می شود و منطقه قرمز زمانی است که شما احساس عصبانیت می کنید. به کودکان آموزش داده می‌شود که تشخیص دهند چگونه احساس می‌کنند و در چه منطقه‌ای هستند. سپس طیفی از استراتژی‌ها را یاد می‌گیرند که به آنها کمک می‌کند تا به منطقه سبز بازگردند، یعنی زمانی که شما آرام هستید، توجه می‌کنید و به خوبی تنظیم می‌شوید.
 |
 |
 |
کاردرمانی ذهنی کودکان مبتلا به ADHD به منظور توسعه مهارت های حرکتی ظریف و درشت
وظایف حرکتی ظریف شامل ماهیچه های کوچک دست می شود. کاردرمانگران ذهنی و جسمی به رشد مهارت های دست خط، گرفتن مداد، قدرت دست، هماهنگی چشم و دست، مهارت انگشتان و مهارت های دستکاری در دست کمک می کنند. بهبود در این زمینه ها ممکن است به کودک کمک کند تا از کارد و چنگال استفاده کند، بند کفش خود را ببندد یا خوانایی نوشتار خود را بهبود بخشد.
وظایف حرکتی درشت شامل عضلات بزرگ بدن می شود. ما به عنوان کاردرمانگر ذهنی و جسمی به کودکان کمک می کنیم تا از هر دو طرف بدن خود به طور هماهنگ استفاده کنند، قدرت مرکزی خود را توسعه دهند، از خط وسط عبور کنند، تعادل و مهارت های هماهنگی عمومی خود را بهبود بخشند. بهبود در این زمینه ها ممکن است به کودکان کمک کند تا فعالیت هایی مانند دوچرخه سواری، شنا کردن مستقل یا بهبود مهارت های فوتبال و مشارکت تیمی خود را انجام دهند.
کاردرمانی ذهنی کودکان مبتلا به ADHD به منظور استقلال کودک در انجام کارهای روزمره
کاردرمانگران ذهنی با بچه ها کار می کنند تا بتوانند وظایف متناسب با سن خود را انجام دهند. این می تواند آماده شدن خود برای مدرسه در صبح، درست کردن یک میان وعده یا بستن کیف مدرسه باشد. ما در تجزیه و تحلیل وظایف آموزش دیده ایم، که وظایف را به مراحل کوچک قابل دستیابی تقسیم می کند. به این ترتیب کودک همیشه احساس مثبتی دارد و مشتاق به تسلط بر کار است. ما به عنوان کاردرمانگر ذهنی از طیف وسیعی از راهبردهای مختلف برای ایجاد استقلال در کودکان استفاده می کنیم. اینها ممکن است شامل نمودارهای بصری، چک لیست، دستورالعمل های تکراری و تکرار زیاد باشد.
ما به کودکان با انواع چالش‌های رشدی کمک می‌کنیم – خواه تمرکز، دست خط یا مهارت‌های اجتماعی در مدرسه تا چالش‌های بلندمدت مانند اختلالات طیف اوتیسم، ADHD، و اختلالات پردازش حسی…
کاردرمانی ذهنی در کودکان با سندرم داون
سندرم داون یک اختلال ژنتیکی است که با افزودن یک کروموزوم اضافی در کودک ایجاد می شود. کودکان مبتلا به سندرم داون به جای 46 کروموزوم، 47 کروموزوم دارند. سندرم داون را می توان به عنوان تریزومی 21 نیز نام برد. تریزومی اصطلاح پزشکی برای داشتن یک کروموزوم تکراری و کروموزوم تکراری کروموزوم 21 است.
علائم ظاهری و جسمانی کودکان با سندرم داون عبارتند از:
- صافی صورت و بینی.
- گردن کوتاه، با پوست اضافی در پشت گردن.
- کاهش یا ضعف تون عضلانی.
- سر، گوش و دهان کوچک.
- دست های پهن و کوتاه با انگشتان کوتاه.
- جدا شدن عضلات شکم.
- یک چین عمیق و منفرد روی کف دست.
- چشم های مایل به سمت بالا، اغلب با چین های پوستی که از پلک بالایی می آید و گوشه داخلی چشم ها را می پوشاند.
- رباط های انعطاف پذیر
- استخوان نادرست در قسمت فوقانی ستون فقرات.
کودک مبتلا به سندرم داون جدای از ویژگی های جسمانی، می تواند مشکلات شناختی و رشدی مانند:
- مشکلات یادگیری.
- مشکلات و تأخیرهای گفتاری و ارتباطی.
- تاخیر در رشد
- مشکلات هماهنگی
برخی از کودکان مبتلا به سندروم داون ممکن است دارای نقایص قلبی، مشکلات بینایی، کم شنوایی، کم کاری تیروئید، اختلالات خونی، اختلال در الگوی خواب و اختلالات خواب، بیماری لثه و مشکلات دندانی، صرع، مشکلات گوارشی و بیماری سلیاک باشند.
فعالیت های کاردرمانی ذهنی در سندرم داون محدودیت ها را هدف قرار داده و عملکرد افراد را بهبود می بخشد. علت داون تریزومی جفت 21 کروموزوم است. بنابراین به جای 46 کروموزوم، کودک 47 کروموزوم دارد.
کودک مبتلا به سندرم داون دارای بیش حرکتی مفاصل و شلی رباط ها است و همچنین دارای ویژگی های جسمانی خاصی است. و ناتوانی ذهنی وجود دارد.
توجه داشته باشید که هر کودک مبتلا به داون متفاوت است. در حالی که برخی ممکن است عوارض پزشکی داشته باشند و به خدمات مداخله ای مفصل نیاز داشته باشند، برخی دیگر ممکن است نسبتاً به خوبی تنظیم شوند. در نتیجه میزان استقلال آنها در فعالیت های روزانه نیز متفاوت است.
افراد مبتلا به سندروم داون ممکن است در مقایسه با همسالان خود ضریب هوشی پایین تری داشته باشند. با این حال، هر فردی صرف نظر از ضریب هوشی خود می‌تواند استعدادها و مهارت‌های منحصربه‌فردی داشته باشد که شبیه هیچ‌کس دیگری نیست. آنها همچنین می توانند بزرگ شوند تا یک خانواده و شغل معمولی داشته باشند، درست مثل همه ما!
کاردرمانی ذهنی کودکان سندرم داون برای مهارت های حرکتی ظریف:
کودکان مبتلا به داون نه تنها انگشتان کوتاه تری دارند، بلکه مفاصل هایپرموبیل نیز دارند. این امر تسلط بر مهارت های حرکتی ظریف را دشوار می کند.
مهارت های حرکتی ظریف کودکان مبتلا به سندرم داون را قادر می سازد تا فعالیت هایی را با استفاده از ماهیچه های کوچک دست انجام دهند. فعالیت هایی مانند دکمه زدن نیاز به استفاده از ماهیچه های کوچک دست دارد.
کاردرمانگر ذهنی از فعالیت های سرگرم کننده مختلف برای توسعه مهارت های حرکتی ظریف مناسب سن استفاده می کند.
برای کودکان مدرسه‌ای، کاردرمانگر ذهنی باید با استفاده از برنامه‌های مختلف دست‌نویسی، روی توسعه دست خط کار کند. هنر و صنایع دستی: این کار مستلزم پاره کردن، بریدن، چسباندن، آغشته کردن، نقاشی یا رنگ آمیزی است.
- فعالیت های مبتنی بر خاک رس، برش: برای عملکرد دست.
- فشردن اسفنج و آب بازی برای آگاهی دست.
- استفاده از خمیر درمانی و نوارهای الاستیک برای بهبود قدرت دست.
- استفاده از انبریا موچین برای حرکت انگشت، دستکاری.
- تخته وماژیک یا قلم و کاغذ و پازل
کاردرمانی ذهنی و جسمی کودکان سندرم داون برای مهارت های حرکتی درشت:
عبارتند از بازی مبتنی بر توپ، تقلید حرکات، بازی های مبتنی بر هدف. اینها همچنین شامل فعالیت های تخته تعادل، تمرینات قدرتی و هماهنگی هستند مانند:
- با استفاده از ترامپولین.
- تمرینات با توپ درمانی
- راه رفتن با یا بدون کمک روی نرده تعادل.
- بازی های مبتنی بر هدف
- عبور از خط وسط
- ادغام دو طرفه به وضعیت و حرکت و همچنین استفاده موثر از هر دو طرف کمک می کند.
کاردرمانی ذهنی و جسمی کودکان سندرم داون برای فعالیت های روزانه:
این فعالیت‌ها به فرد کمک می‌کند تا مهارت‌هایی را برای عملکرد مستقل در نیازهای روزانه تمرین کند . این فعالیت ها عبارتند از:
تخته‌های ADL: آنها نه تنها به تمرین مهارت‌هایی مانند زیپ کردن، باز کردن زیپ، بلکه به باز کردن دکمه‌ها نیز کمک می‌کنند. علاوه بر این، استفاده از نوار چسب مطمئنا کمک می کند. بنابراین، تمرین برای استفاده از شیرها، دستگیره ها، بست ها ویا قفل ها حاصل می شود. تمرین مستلزم اجرای بهتر وظایف است.
مهارت های خودمراقبتی:
این مهارت ها کودک را قادر می سازد تا از خود مراقبت کند. آنها شامل غذا خوردن، حمام کردن، توالت رفتن، نظافت، یا لباس پوشیدن هستند. متعاقباً، یک کاردرمانگر مشکلاتی را که در این زمینه ها با آن مواجه است شناسایی می کند. به طور معمول، فعالیت های منتخب حوزه های تقویت، هماهنگی، چنگ زدن، درک را هدف قرار می دهند. همچنین اصلاحات محیطی در هر جا که لازم باشد در نظر گرفته و پیشنهاد می شود. معاینات پزشکی منظم و مداوم سلامت کلی فرد را تضمین می کند. آزمایش شنوایی منظم توسط شنوایی شناس نیز الزامی است.
کاردرمانگر ذهنی راهبردها و استفاده از وسایل تطبیقی را پیشنهاد می کند. آنها آموزش هایی را برای حداکثر استقلال عملکردی ارائه می دهند.
یکپارچگی حسی:
کودکان مبتلا به سندرم داون ممکن است در پردازش محرک های دریافتی مشکل داشته باشند. آنها یا بیش از حد به یک محرک واکنش نشان می دهند یا این محرک را به طور کامل نادیده می گیرند. بنابراین، این بر تعامل آنها با خانواده و همسالان تأثیر می گذارد. همچنین، بر نحوه تعامل آنها در محیط خود تأثیر می گذارد.
یک کاردرمانگر ذهنی به مشخصات حسی کودک نگاه می کند و فعالیت هایی را بر اساس آن پیشنهاد می کند.
فعالیت های آرام بخش یا محرک انتخاب می شوند. این شامل:
- پرش توپ
- فشار توپ
- پریدن روی توپ.
- فعالیت ها برای ورودی های حس عمقی هستند
- فشار دادن دیوار
- استفاده از وزنه ها به روش های مختلف
- فشرده سازی مفصل.
- فعالیت های مبتنی بر حفظ تعدل
- فعالیت های مبتنی برتحریک حس لامسه:
- مسواک زدن.
- بازی حسی
- ماساژ دادن
- فعالیت های حرکتی دهان مانند:
- دمیدن یا فوت کردن
- حرکات زبان در دهان
- تقلید حرکتی دهان
- فعالیت های اجتماعی:
همراه با مزایای آشکار یک محیط گروهی، اینها به رشد عاطفی افراد کمک می کند.
در کودکان سندرم داون، محدودیت هایی که کودک با آن مواجه است واقعی است. بنابراین، فعالیت های انتخاب شده به گروه هایی از وظایف ساده تقسیم می شوند. برای یک کودک، این به توجه پایدار و تکمیل کمک می کند. در نتیجه، تکمیل فعالیت باعث افزایش اعتماد به نفس آنها می شود.
همچنین کودکان با تشویق عملکرد بهتری دارند. با اینکه واقعاً سیستم های پشتیبانی آنها هستید به آنها کمک کنید. علاوه بر این، بازی یکی از راه‌های کسب حداکثر مهارت برای کودک مبتلا به سندرم داون است. کودک بسیاری از مهارت ها را با استفاده از حرکات بازی می آموزد.
اگرچه هیچ درمانی برای سندرم داون وجود ندارد، اما عوارض پزشکی مرتبط با آن قابل درمان و مدیریت است. درمان فردی برای سندرم داون در دسترس است. در نتیجه، برای والدین بسیار مهم است که در هنگام برخورد با یک کودک خاص، اصول مهارت های فرزندپروری خوب را درک کنند.
در نتیجه، مداخلات زود هنگام کادرمانگران ذهنی و جسمی در کودکان مبتلا به سندرم داون بسیار سودمند می باشد.
کلینیک توانبخشی ابن سینا (کاردرمانی و گفتاردرمانی)
بهترین کلینیک کاردرمانی در شرق تهران
کلینیک ابن سینا با کادری مجرب از متخصصین و کارشناسان کاردرمانی جسمی، کاردرمانی ذهنی،گفتاردرمانی و باز آموزی زبان و روانشناس آموزش ذهنی این آمادگی را دارد که برای کمک به رفع اختلالات جسمی، ذهنی، درکی، حرکتی و گفتاری افراد نیازمند به این خدمات و نیز تلاش برای به حداقل رساندن اختلالات جسمی حرکتی، ذهنی، شناختی و گفتاری همراه و مشاور شما باشد. همکاران ما در این کلینیک توانبخشی سعی دارند با استفاده از علوم روز توانبخشی در این راه از هیچ تلاش و کوششی فرو گذار نباشد و امیدواریم در این راه مورد لطف و عنایت خداوند باری تعالی قرار بگیریم و صد البته نیازمند دعای شما عزیزان و بزرگواران می باشیم.
برای برقرای ارتباط با ما و کسب اطلاعات بیشتر، با شماره تلفن های –77415217 –77753227 و 09392507675 تماس بگیرید.
مقالات مرتبط
مقاله بسیار خوبی هست. استفاده کردیم🌷
ممنون از لطف شما
ممنونم
الحمدالله